Δημιουργώντας το προφίλ ενός μυθιστορηματικού χαρακτήρα(Μαρία – Διαμαντούλα Β)

                        Μάρτιος 2014
Το όνομα του ήρωα μου είναι Ζοχάκ Αλί. Γεννήθηκε στην Ινδία και συγκεκριμένα σε μια φτωχογειτονιά στο Νέο Δελχί το 2001.Έχει τα χαρακτηριστικά κάθε Ινδού έφηβου, δηλαδή, μελαχρινός , λεπτός με μακριά χέρια και πόδια, μάτια μαύρα, σγουρά μαύρα μαλλιά και κάτασπρα δόντια πίσω από τα μεγάλα χείλη του.
       Οι γονείς του είναι δάσκαλοι και μένουν σε ένα διαμέρισμα σε μια παλιά πολυκατοικία. Είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας, που έχει αναλάβει να ψωνίζει τα τρόφιμα της ημέρας . Έτσι γνωρίζει όλους τους  μαγαζάτορες της γειτονιάς  του και τις δυσκολίες που περνούν οι κάτοικοι της Ινδίας. Η περιοχή που μένει είναι τόσο πυκνοκατοικημένη που πολλές φορές αισθάνεται ότι του λείπει αέρας. Οι συμπατριώτες του τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να βγάλουν το ψωμί τους. Πολλοί από αυτούς ζητιανεύουν στο σιδηροδρομικό σταθμό ή έξω από τον ζωολογικό κήπο και άλλοι κοιμούνται στο πάρκο.
    Οι γονείς του σαν δάσκαλοι θέλουν τα παιδιά τους να είναι καλοί μαθητές, ευγενικοί, υπεύθυνοι . Η αδερφή του η Αναχίτα είναι το αγαπημένο και υπάκουο παιδί της οικογένειας, κάτι που δεν καταφέρνει ο Ζοχάκ. Ενώ η μεγαλύτερη Αναχίτα είναι τέλεια σχεδόν σε όλα, ο γιος δεν είναι αυτό που οι γονείς θα ήθελαν. Όχι γιατί δεν προσπαθεί, μα το μυαλό του είναι πάντα κάπου αλλού. Εκεί που έχει ενδιαφέρον για τον ίδιο: στο σύννεφο που άλλαξε σχήμα, στη σκόνη που έκανε τη Σαλία να φτερνίζεται ,στο νερό που αλλάζει χρώματα, στις φωνές που διαφέρουν, στη σκιά που τον ακολουθεί , στον άνεμο που του μιλάει, στις σιωπηλές απαντήσεις που του δίνει , στα ραντεβού που κλείνει με τις μύγες, στο βάδισμα της ιερής αγελάδας, στους συνδυασμούς των χρωμάτων ,και σε τόσα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.
   Ο Ζοχάκ Αλί πίστευε πως διαφέρει από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του και πως έχει μαγικές  ικανότητες. Αυτές τον οδηγούν σε έναν δικό του δρόμο , μοναχικό χωρίς φίλους. Μιλάει και συναναστρέφεται μόνο με μεγαλύτερους ανθρώπους, κυρίως εμπόρους από τους οποίους ψωνίζει αυτά που του γράφουν οι γονείς του.
    Τα πρωινά πηγαίνει σχολείο, το μεσημέρι στην αγορά και το απόγευμα χάνεται στους δρόμους της περιοχής του ακολουθώντας τα ενδιαφέροντά του. Ντυμένος στα άσπρα για να φαίνεται πιο μελαχρινός, φορά μόνο πολύχρωμα παπούτσια με μυτερά χαντράκια. Τα ρούχα του ταιριάζουν με τα δόντια του που τα φροντίζει ο ίδιος και τα δύο καθημερινώς.
    Περπατάει και όλο φέρνει στο μυαλό του την γιορτή των γενεθλίων του, που είχε καλέσει τους συμμαθητές του και είχαν παίξει διάφορα παιχνίδια. Όταν θέλει να χαρεί κατεβάζει αυτήν την ανάμνηση και αμέσως φαίνεται το χαμόγελο στο πρόσωπό του. Η γιαγιά του, του είχε φτιάξει αυτή την πίτα που άκουσε από μια διαφήμιση στο ραδιόφωνο να την λένε πίτσα και την γεύση της τη θυμάται ακόμη. Η τούρτα του είχε ένα μάγο που κρατούσε ένα κόκκινο ραβδί.
    Θα μπορούσε να είναι αξιαγάπητος , να έχει φίλους αν δεν ταξίδευε συνέχεια με το νου του. Μπορεί να μοιραστεί το κολατσιό του με τις μύγες, τα μυρμήγκια και τα ζώα του ζωολογικού κήπου. Να μοιραστεί τις σκέψεις του με τον άνεμο, τη σκόνη, αλλά όχι με τους συνομήλικους του, ούτε να παίξει τα παιχνίδια που εκείνος θεωρούσε βαρετά. Του αρέσει να λέει αστεία και όχι να κάνει πλάκες και φάρσες με τους συμμαθητές του. Γι αυτό και οι γύρω του δεν τον πλησιάζουν εύκολα, τον θεωρούν υπερόπτη. Ο ίδιος πιστεύει ότι δεν μπορούν να τον καταλάβουν οι άλλοι ,ούτε να τον φτάσουν και γι αυτό τους αγνοεί.
   Πιστεύει πως μεγαλώνοντας θα αναγνωριστεί η αξία του και θα γίνει κάτι μεγάλο, τόσο μεγάλο μάλιστα που θα αλλάξει τη γειτονιά του ,την περιοχή του και ίσως ολόκληρη την Ινδία. Συχνά τον ακούνε να λέει : «Χμμ… χαμηλού επιπέδου!» Από εκεί του βγάλανε και παρατσούκλι και τον φωνάζουνε Ζοχάκ Χαμηλί.
 Ήταν τόσο απορροφημένος στον δικό του κόσμο που αν τον ρωτούσες ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου, θα σου απαντούσε αμέσως «Να αναγνωριστεί η αξία μου» Κι ενώ στην αρχή όλοι πιστεύουν πως πρόκειται για έναν υπερόπτη κενό και ματαιόδοξο έφηβο, αν καθίσεις και μιλήσεις λίγο περισσότερο μαζί του θα καταλάβεις πως ο τρόπος που σκέφτεται έτσι του έχει δημιουργηθεί από τα παραμύθια και  τα βιβλία που διάβασε και τις παράξενες ιστορίες που άκουγε και ακούει  από  την γιαγιά του. Πρέπει κανείς να ξετυλίξει το κουβάρι του Ζοχάκ Αλί για να τον γνωρίσει πραγματικά και να μάθει πως καταφέρνει και μιλά με μεγάλους ανθρώπους αλλά και με τον άνεμο, τη σκόνη , τις μύγες , τις ιερές αγελάδες.
   Στην αρχή όποιος τον πλησιάζει χωρίς να τον εξετάσει θα τον αντιπαθήσει σίγουρα και θα τον κακοχαρακτηρίσει .Γνωρίζοντας τον όμως καλύτερα θα τον καταλάβει, θα τον θαυμάσει και θα θέλει να μάθει πως θα εξελιχθεί.
                            Το ραντεβού του Ζοχάκ Αλί

    Την προηγούμενη Πέμπτη ο Ζοχάκ είχε κλείσει ραντεβού με τη μύγα Φλο να πάνε στο ζωολογικό κήπο στο Δελχί. Πώς συνεννοήθηκε μαζί της είναι ένα άλυτο μυστήριο που θα μας ταλαιπωρεί σχεδόν σε όλο το βιβλίο. Το Σάββατο είπε λοιπόν στη μητέρα του ότι θα πάει με την Φλο βόλτα και εκείνη νόμισε ότι πρόκειται για μια συμμαθήτριά του. Του έδωσε λοιπόν χαρτζιλίκι, τον ξεπροβόδισε και σκέφτηκε πως επιτέλους ο γιος της είχε αποκτήσει παρέες και φιλίες, όπως όλα τα φυσιολογικά παιδιά.
  Συναντήθηκε με τη Φλο έξω από τον σκουπιδοτενεκέ στο μανάβικο του κυρίου Μαχάτμα στη γειτονιά του. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε μία μύγα ποτέ δεν πάει μόνη της , πάντα έχει και αμέτρητους φίλους μαζί της .Έτσι μαζί με τη Φλο ακολουθούσαν και η Φλι και η Φλου και η Φλα και η Φλε και η Φλέο και ο Φλούι και ο Φλόι και ο Φλέι και ο Φλάι. Ο Ζοχάκ κάτι πήγε να πει αλλά η ευγένεια του δεν του επέτρεψε να εκφράσει τις αντιρρήσεις του για όλη αυτή την παρέα. Κατευθύνθηκαν προς τον ζωολογικό κήπο και από όπου και αν περνούσαν προκαλούσαν έκπληξη και ίσως αηδία . Ο συνοδός της κατάμαυρης αυτής παρέας έκανε πως δεν καταλάβαινε, μια και δεν ήξερε πώς να αντιδράσει και συνέχιζε το δρόμο του.
    Όταν έφτασαν έξω από τον ζωολογικό κήπο συνεννοήθηκαν με τον δικό τους άμεσο τρόπο πώς θα κόψουν εισιτήριο. Ο Ζοχάκ ανέλαβε, σαν ο μεγαλύτερος άντρας της παρέας να απευθυνθεί στον ταμία, του δίνει λοιπόν  έντεκα ρουπίες και του λέει πως θέλει έντεκα εισιτήρια Ο ταμίας τον κοιτάζει καλά καλά και νομίζοντας πως πρόκειται για ένα από τα αστεία που κάνουν οι έφηβοι γελά και του δίνει το εισιτήριό του. ΄Ο Ζοχάκ προχωρά μπροστά , χωρίς να πει τίποτε στους φίλους του, για να μην προσβληθούν για την ανυπαρξία τους, και φτάνουν στο κλουβί της καμήλας. Έξω από το κλουβί έγραφε τα χαρακτηριστικά της και ο συνοδός που ήταν ένας πραγματικός τζέντλεμαν, άρχισε να τα διαβάζει δυνατά για να ενημερώνονται και οι φίλοι του. Θηλαστικό που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες , έχει δύο καμπούρες… οσμίζεται  το νερό από μακριά … και ενώ όλοι τον κοίταζαν περίεργα κάνοντας διάφορες χειρονομίες πως πρόκειται για τρελό, η καμήλα ενοχλήθηκε από την παρέα του έφηβου και μόλις οσμίστηκε το νερό που κουβαλούσε στην άσπρη φορεσιά του άρχισε να κατευθύνεται γρήγορα προς εκείνον. Η Φλο νόμισε πως η καμήλα  θα γινόταν η νέα φίλη του δικού της φίλου, ζήλεψε και κάλεσε την υπόλοιπη παρέα εναντίον της καμήλας, κάτι που την νευρίασε περισσότερο και την έκανε πιο ορμητική. Άρχισε να βρυχάται και το λιοντάρι, που κατοικούσε  δίπλα της και ήταν μέρες νηστικό, εξοργίστηκε και η μαϊμού νομίζοντας πως δεν τη θέλουν στην παρέα τους , θύμωσε και ο ιπποπόταμος που τον ξύπνησαν και τέλος σηκώθηκε και η τίγρη της Βεγγάλης που ήταν η βασίλισσα του ζωολογικού κήπου. Ακουγόταν έντονη φασαρία , τα κλουβιά σείστηκαν ,τα παιδιά έκλαιγαν, οι επισκέπτες τρομοκρατήθηκαν και υποχώρησαν προς την έξοδο. Μαζεύτηκαν οι φύλακες , οι οποίοι χτυπούσαν τα κελιά των ζώων και τα ίδια τα ζώα , συγκεντρώθηκαν και περίεργοι από διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς και δημιουργήθηκε έτσι ένα γεγονός που πήρε μεγάλες διαστάσεις.
    Όταν επέστρεψε στο σπίτι αργά το βράδυ ο Ζοχάκ, οι γονείς του που είχαν δει τα γεγονότα στην τηλεόραση τον αντιμετώπισαν με περιέργεια. Μετά από κάποιες συζητήσεις ,κλείστηκε στο δωμάτιό του και πήρε μερικές  αποφάσεις .Είπε λοιπόν στον εαυτό του πως έπρεπε να γίνει ένα κανονικό παιδί και να βρει παρέες του επιπέδου  και του είδους του. Ορκίστηκε λοιπόν στην ιερή  τους αγελάδα να κρατήσει την υπόσχεσή του!!!
     Το μέλλον θα δείξει πόσο θα βγει αληθινή η υπόσχεσή του!
         
  
   

       
  

Δημιουργώντας το προφίλ ενός μυθιστορηματικού χαρακτήρα(Τατιάνα Δ. Τάξη Α’)


1.Το όνομα και η ηλικία του
Μηνάς,17 χρονών
2.Σύντομη περιγραφή του σωματότυπου(ύψος,βάρος,σχέση κορμού-άκρων)
Ψηλός(γύρω στο 1,82) αδύνατος(69 κιλά)
3.Τόπος διαμονής/συνθήκες διαβίωσης
Οικοδομή σε προάστιο της Θεσσαλονίκης , δύσκολες συνθήκες διαβίωσης λόγω οικονομικών προβλημάτων
4.Οικογενιακό προφίλ
Γονείς(διαζευγμένοι),μικρή αδερφή / Διαμονή με τον πατέρα και την αδερφή
5.Οι σχέσεις με τα μέλη της οικογένειάς του
Ψυχρή σχέση με τον πατέρα του καθώς τον κατηγορεί για τον χωρισμό του με τη μητέρα του.Καλή σχέση με την αδερφή του.
6.Φίλοι και σχέσεις με του γύρω του
Ισχυροί δεσμοί φιλίας και ικανοποιητικές σχέσεις με τους καθηγητές του
7.Εργασία/καθημερινές δραστηριότητες
Αναζητά εργασία για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια αλλά και για να αρχίσει μαθήματα κιθάρας
8.Πώς του αρέσει να ντύνεται
Λιτό και καθημερινό ντύσιμο
9.Αγαπημένη του ανάμνηση
Οι στιγμές οικογενειακής ευτυχίας που έζησε πριν τον χωρισμό
10.Αγαπημένο φαγητό
Μακαρόνια
11.Θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του
Ευγενικός, φιλικός, έξυπνος, εξυπηρετικός, εργατικός, καλόκαρδος, ρεαλιστής, παρατηρητικός
12.Αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του
Εγωιστής, αναποφάσιστος, ευέξαπτος, ατίθασος, ειρωνικός, μοναχικός, τσαπατσούλης, χαοτικός, απρόβλεπτος
13.Του αρέσει να  αστειεύεται με
Σχόλια που αφορούν τα μαθήματα
14.Τι γνώμη έχουν οι γύρω του γι’αυτόν
Ο πατέρας του πιστεύει ότι είναι ένα εξαιρετικό παιδί και είναι περήφανος γι’αυτόν.Οι καθηγητές γνωρίζουν τις δυνατότητες που έχει και οι φίλοι του  τον θεωρούν ευχάριστη παρέα
15.Τι γνώμη έχει ο ίδιος για τον εαυτό του
Δεν έχει αυτοπεποίθηση και γι’ αυτό τα παρατά εύκολα εξαιτίας της ανασφάλειάς του
16.Φιλοδοξίες για το μέλλον
Αν και δεν είναι ιδιαίτερα φιλόδοξος ονειρεύεται τον εαυτό του σαν έναν ‘’μικρο’’ κιθαρίστα
17.Μια φράση που συμπυκνώνει τη στάση του ααπέναντι στη ζωή
Το να μπορείς να αντέξεις την μοναξιά ,και επιπλέον να την απολαμβάνεις, είναι μεγάλο προσόν
18.Αν ρωτούσατε το πρόσωπο αυτό για το μεγαλύτερό του όνειρο στη ζωή, τι θα σας απαντούσε;
Θα μου απαντούσε και πάλι ένας ‘’μικρός’’ κιθαρίστας διότι δεν είναι ονειροπόλος και φαντασμένος
19.Από όλα τα προηγούμενα, ποιό θεωρείτε ότι είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του χαρακτήρα αυτού, εκείνο που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη;
Το γεγονός ότι πρόκειται για έναν ευφυή μαθητή με απίστευτες δυνατότητες, ο ίδιος εγκαταλείπει εύκολα και αυτό είναι που κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη
20.Οι αναγνώστες θα συμπαθήσουν το πρόσωπο αυτό ή θα το αντιπαθήσουν;
Είναι βέβαιο ότι οι αναγνώστες θα τον συμπαθήσουν γιατί ο χαρακτήρας του παρουσιάζει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία

Να αφηγηθείτε κάτι που συνέβη χτες το απόγευμα στον ήρωα που πλάσατε με βάση τις παραπάνω ερωτήσεις

     Ένα απόγευμα ο Μηνάς καθόταν στο παγκάκι της γειτονιάς του σκεπτικός και μοναχικός. Εκείνη την στιγμή τον πλησίασε ένας κύριος . Ήταν ψηλός και φορούσε μαύρα ρούχα . Στην αρχή του φάνηκε αρκετά μυστήριος. Κάθησε δίπλα στον Μηνά και άρχισε να του μιλάει. Αρχικά γνωρίστηκαν και μίλησαν για τα ενδιαφέροντά τους . Τότε ο κύριος ρώτησε τον Μηνά αν του αρέσει η μουσική . Ο Μηνάς του είπε ότι του άρεσε πάρα πολύ και ότι το όνειρό του ήταν να γίνει κιθαρίστας . Τότε , αυτός του είπε ότι ήταν διευθυντής μουσικής σχολής και ότι εάν ήθελε θα του παρέδιδε δωρεάν μαθήματα κιθάρας.Ο Μηνάς έμεινε έκπληκτος. Μετά του απάντησε ότι θα το ήθελε πάρα πολύ και τον ευχαρίστησε για την μεγάλη ευκαιρία που θα του έδινε.

δημιουργώντας το προφίλ ενός μυθιστορηματικού ήρωα

Η επόμενη εργασία που δόθηκε στους μαθητές της λέσχης ανάγνωσης ήταν με αφορμή ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου «Χορεύουν οι ελέφαντες» εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2012, σ.132-134.Αφού δημιουργήσουν με βάση το απόσπασμα έναν δικό τους αφηγηματικό ήρωα, να συνθέσουν μία μικρή ιστορία με πρωταγωνιστή αυτόν τον ήρωα.Οι στόχοι ήταν: α)οι μαθητές να μυηθούν στις τεχνικές της δημιουργικής γραφής και β) να έρθουν σε γνωριμία με το τελευταίο βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου «Χορεύουν οι ελέφαντες».

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (Φωτεινή - Τερέζα Φ)

1.     Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ

·       Ήξερα από την αρχή, επιλέγoντας αυτό το βιβλίο, τι περίπου εξιστορεί η Άννα Φρανκ στο ημερολόγιό της. Ήξερα ότι αυτό το βιβλίο μιλάει για της συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας Φρανκ ,στην κρύπτη τους, κατά την διάρκεια του πολέμου. Σταδιακά ανακάλυψα και άλλα πράγματα που δεν περίμενα να δω .Συνειδητοποίησα ότι παρουσίαζε και άλλες καταστάσεις ,αυτές δηλαδή που περιγράφει κάποιος στο ημερολόγιό του ,όπως οι τσακωμοί , οι έρωτες ,οι διάφορες σκέψεις που τον περιτριγυρίζουν κ.α. .Επίσης πρόσεξα ότι η εξιστόρηση τον γεγονότων ξεκάνει ακόμα πριν η οικογένεια Φρανκ μετακομίσει στην κρύπτη , αυτό μας δίνει την ευκαιρία να φανταστούμε και πως  ήταν η ζωή των ελεύθερων Εβραίων πριν αναγκαστούν να κρυφτούν. Όσο αναφορά την ζωή των Εβραίων ,πριν καταλήξουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ,ήταν καλύτερη από όσο φανταζόμουν.

2. Η ΠΛΟΚΗ

·       Τα γεγονότα από την στιγμή που το βιβλίο είναι ημερολόγιο ,είναι φυσικό ότι θα παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά.

·       Το βιβλίο κάνει πολλές κορυφώσεις ,έχει πολλές έντονες στιγμές που σου τραβάν το ενδιαφέρον και θέλεις να συνεχίσεις το διάβασμα. Μερικά σημεία που με έκαναν να αγωνιώ για την συνέχεια, ήταν όταν για παράδειγμα κάποιοι από τους βοηθούς τους ,που φρόντιζαν για τις προμήθειες και για την ενημέρωση των εξελίξεων, αρρώσταιναν με αποτέλεσμα πολλές φορές να μένουν αβοήθητοι. Επίσης αρκετές φορές τύχαινε να ληστεύουν το μαγαζί, στο οποίο είχαν οργανώσει την κρύπτη τους, που θα μπορούσε να ήταν η αιτία που θα τους ανακάλυπταν. Ύπαρξε όμως ένα συγκεκριμένο σημείο που ένιωθα τον φόβο τους ,εκείνη την στιγμή κόντεψαν να τους ανακαλύψουν. Ήταν αργά το βράδυ όταν στο μαγαζί είχαν μπει κλέφτες ,για πολλαπλή φορά, είχαν προβλέψει το γεγονός ότι θα έρθει η αστυνομία και γι’ αυτό κρύφτηκαν σε μια αποθήκη, που ήταν πίσω από μια καμουφλαρισμένη πόρτα. Πραγματικά η αστυνομία ήρθε και βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από τους κρυμμένους Εβραίους .Ευτυχώς όμως αυτό το περιστατικό είχε αίσιο τέλος γιατί τελικά η Γκεστάπο δεν τους βρήκε.

·       Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν έχει ένα τέλος ,σταματά απροσδόκητα .Σταματά λίγες μέρες πριν  την κατάληξη των ηρώων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης . Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου,  υπάρχει ένας επίλογος που  μας περιγράφει το τέλος και την κατάληξη της Άννας Φρανκ και της οικογένειάς της .Το τέλος λοιπόν, ήταν αναπάντεχο , γιατί αργά ή γρήγορα όλοι οι Εβραίοι κατέληγαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ,λίγοι ήταν αυτοί που κατάφεραν να γλιτώσουν. Προσωπικά δεν έμεινα ευχαριστημένη από το τέλος γιατί ήταν αρκετά θλιβερό αλλά δεν θα μπορούσαν να γίνουν και αλλιώς τα πράγματα γιατί αυτά είναι αληθινά γεγονότα. Θα προτιμούσα ένα πιο αίσιο τέλος στο οποίο  οι ήρωες θα κατάφερναν τελικά να είναι ανάμεσα σε αυτούς τους λίγους που γλίτωσαν και να  μην πεθάνουν τελικά μετά από τόσα βασανιστήρια. Βέβαια αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει γιατί σε αυτήν την αληθινή ιστορία δεν μπορεί κάποιος να αλλάξει το τέλος γιατί αυτή είναι η αλήθεια.

3.ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

·       Η κύρια πρωταγωνίστρια η οποία έγραφε και το ημερολόγιο είναι η Άννα Φρανκ .Υπάρχουν όμως και άλλη συμπρωταγωνιστές που είναι η οικογένεια της ,δηλαδή η αδελφή της Μαργκοτ και οι γονείς  της Ότο και Έντιτ  Φρανκ. Επίσης στην ιστορία  πρωταγωνιστούν και η οικογένεια Βαν Νταν και ένας κοινός φίλος τον δυο οικογενειών ο Ντουσουελ.

·       Η Άννα Φρανκ είναι ένας ήρεμος χαρακτήρας που προτιμά να κρατάει τα συναισθήματα της μέσα της και να τα γράφει στο ημερολόγιο της. Μερικές φορές όμως μη αντέχοντας άλλο την καταπίεση που δεχόταν από όλους ,ξεσπούσε ,αντιμιλώντας στις προσβολές που δεχόταν .Επίσης της αρέσει πολύ το διάβασμα και η λογοτεχνία. Ο πατέρας της ,Ότο Φρανκ ,δεν εμφανίζεται πολύ στα γεγονότα και στους καυγάδες ,είναι ένα ήσυχος χαρακτήρας ,αλλά όποτε χρειαστεί αυστηρός πατέρας. Την μητέρα της την παρουσιάζει σαν ένα που δεν νιώθει για μητέρα της ,που δεν της στάθηκε ποτέ σαν μητέρα, αντίθετα σχεδόν πάντα υποστηρίζει την αδελφή της ,Μαργκότ .                                                    Οσο αναφορά την Μαργκότ, ήταν πιο έξυπνη και πιο όμορφη από την Άννα .Παρ’ όλα αυτά είχαν αρκετά κοινά όπως η αγάπη τους για την λογοτεχνία. Ωστόσο στο τέλος φαίνεται οι δυο αδελφές να συμφιλιώνονται.

Ο Πέτερ Βαν Νταν ,αρχικά παρουσιαζόταν από την Άννα σαν τεμπέλης και αντικοινωνικός .Με τον καιρό όμως τον συμπάθησε και αργότερα τον ερωτεύτηκε  και κατάλαβε πως ήταν ένας φιλικός άνθρωπος ,αρκεί να τον γνώριζες καλά.

Ο κύριος και η κυρία Βαν Νταν ,παρουσιάστηκαν από την Άννα σαν δυο οξύθυμοι άνθρωποι ,που συνεχώς καυγαδίζουν. Ειδικά η κ.Βαν Νταν δεν μαλώνει μόνο με τον σύζυγο της αλλά και με τα υπόλοιπα άτομα.

Κατά την Άννα ο Ντουσουελ ώρες ώρες γινόταν πολύ ενοχλητικός με την συμπεριφορά του. Επίσης είχαν έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση, λόγω του δωματίου που μοιράζονταν.

4.ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

·       Τα γεγονότα λαμβάνουν χωρά στην Ολλανδία το διάστημα 1942-1944 κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου

5.Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ

·       Το κείμενο είναι ένα ημερολόγιο. Χαρακτηριστικό των ημερολογίων είναι η κυριαρχία του α΄ προσώπου, ο εξομολογητικός τόνος καθώς και ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου.

·         6.ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

 ·       Η Άννα Φρανκ έχει μια ωριμότητα και μια αναπτυγμένη κριτική παρά το νεαρό της ηλικίας της .Έχει ένα πολύ αναπτυγμένο λεξιλόγιο ,κρίνοντας από το γεγονός ότι πήγαινε σχολειό μόνο μέχρι τα δεκατρία της χρόνια .

7.Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΨΗ

 ·       Καταρχήν μέσα από αυτό το βιβλίο έμαθα για την κακομεταχείριση των Εβραιών κατά την διάρκεια  Β’ παγκοσμίου πολέμου. Του κανόνες τους οποίους έπρεπε να τηρούν και για την κατάληξη τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Επίσης έμαθα να εκτιμώ αυτό που έχω γιατί είδα της συνθήκες κάτω από της οποίες ζούσαν στο παράσπιτο οι δυο Εβραϊκές  οικογένειες. Παρ’ όλο τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν δεν παραπονέθηκαν ποτέ, αντίθετα ευχαριστούσαν τον Θεό που έστω είχαν αυτά τα λίγα γιατί υπήρχαν και άτομα που περνούσαν πολύ χειρότερα από αυτούς κατά την διάρκεια του πολέμου.

·       Σίγουρα θα ενθάρρυνα τον κόσμο να διαβάσει το βιβλίο αυτό, ειδικά τα παιδιά της ηλικίας μου γιατί θα ήταν καλό να δούμε και να συγκρίνουμε την ζωή μιας συνομήλικης μας σε εκείνα τα σκληρά χρόνια του πολέμου .Επίσης θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το βιβλίο αποτελεί μια ιστορική πηγή και με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να μάθουμε πράγματα για τις συνθήκες εκείνης της εποχής ,και συγκεκριμένα του πολέμου. Εκτός από αυτό ,το βιβλίο αυτό ,είναι ημερολόγιο ,και μάλιστα βασίζεται σε αληθινά γεγονότα .Αυτός ο συνδυασμός είναι αρκετά πρωτότυπος στην παγκόσμια λογοτεχνία .                                Για αυτούς τους λογούς  θα πρότεινα στο κόσμο να διαβάσει αυτό το βιβλίο, το οποίο χαρακτηρίζατε και ως «ύμνος στο ιδεώδες της ελευθερίας».

Ε. Τριβιζά : Η ζωγραφιά της χριστίνας ( Θεοπίστη Σ.)

·        Η αρχική μου εντύπωση ήταν ότι πρόκειται  για ένα βιβλίο με περιπέτειες

·       Τα γεγονότα παρουσιάζονται σε χρονολογική σειρά Η ιστορία ξεκινά από της περιπέτειες

Της Χριστίνας. Στη συνέχεια παραθέτονται η ζωή της Χριστίνας και της μπαλαρίνας  η μπαλαρίνα προσπαθεί  να βοηθήσει  την Χριστίνα να βρει κάποιο άλλο  υπέροχο βιβλίο για να  μείνει.

·       Το σημείο με τη μεγαλύτερη συναισθηματική φόρτιση είναι το  παλαιοπωλείο

·       Το τέλος του βιβλίου ήταν αναμενόμενο και έμεινα ευχαριστημένη

·       Τον κύριο ρόλο τον είχε η Χριστίνα .

·       Τα πρόσωπα της Ιστορίας είναι απλή καθημερινοί ήρωες που ο  συγγραφέας θέλει να μας κάνει να τους συμπαθήσουμε.

    

                                      Ÿ    Η αφήγηση γίνεται κυρίως στο πρώτο πρόσωπο

 Ÿ   Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί απλές-κατανοητές λέξεις.

·       Από την ανάγνωση του βιβλίου έμαθα πως ό, τι άσχημο συμβαίνει στη ζωή μας πρέπει να το αντιμετωπίζουμε και να το ξεπερνάμε.

·       Το μήνυμα που μετάδωσε είναι ότι η Χριστίνα έψαχνε κάποιο άλλο βιβλίο για να μήνη

·       Θα πρότεινα σε κάθε παιδί και έφηβο να διαβάσει  το βιβλίο.

 

     

                     

Μ. Κλιάφα: Μια μπαλάντα για την Ρεββέκα (Αντωνία Π)

·    Αρχικά, διαβάζοντας το οπισθόφυλλο του βιβλίου, είχα την εντύπωση ότι ήταν ένα βιβλίο που περιγράφει, στην περίοδο του πολέμου, την ζωή μιας κοπέλας της Ρεββέκας .Επίσης είχα την εντύπωση ότι ήταν ένα βιβλίο που περιείχε πολλές περιπέτειες. Διαβάζοντας το κατάλαβα οτι ήταν ένα βιβλίο που περιείχε πολλά ιστορικά γεγονότα, αφού αφηγείται την διάρκεια του πόλεμου και την ζωή των Εβραίων τότε.

·    Τα γεγονότα γενικά παρουσιάζονται με χρονική σειρά αν και μερικές φορές υπάρχουν αναδρομές στο παρελθόν.

·    Κατά την γνώμη μου υπάρχουν δύο στιγμές κορύφωσης στο βιβλίο. Η μία είναι όταν ο ΄΄ακατονόμαστος΄΄ θείος της Ρεββέκας πήρε τηλέφωνο στο σπίτι του παππού Χριστόφορου τα μέσα στα μεσάνυχτα για να ανακοινώσει την σύλληψη της μητέρας και του αδερφού της Ρεββέκας. Και η δεύτερη ειναι όταν στο τέλος του πολέμου ο επιστάτης του μύλου ή αλλιώς ο μαστρο-Γιάννης παίρνει την απόφαση να ανακοινώσει στη Ρεββέκα το τέλος του πολέμου αλλά δεν αποκαλύπτεται στον αναγνώστη η ταυτότητα του από την αρχή και έτσι προκαλείτε αγωνία.

·    Το τέλος του βιβλίου είναι κατά  κάποιον τρόπο απροσδόκητο διότι τελειώνει απότομα και δεν απαντάει σε όλα τα ερωτήματα του αναγνώστη π.χ. δεν μας λέει τι απέγινε η μητέρα, ο πατέρας και ο αδερφός της Ρεββέκας. Θα προτιμούσα να τελείωνε αποκαλύπτοντας κάποια παραπάνω στοιχεία και έχοντας ένα πιο χαρούμενο τέλος!

·    Η κύρια πρωταγωνίστρια του έργου είναι η Ρεββέκα. Επίσης υπάρχουν και άλλα πρόσωπα όπως η μητέρα, ο πατέρας και ο αδερφός της Ρεββέκας όπως και ο παππούς Χριστόφορος, η Γιαγιά Σαρίνα, ο παππούς Οβαδίας και η γιαγιά Αλίκη.

·    Ο συγγραφέας προσπαθεί να μας κάνει να δούμε με κριτικό μάτι τους χαρακτήρες της ιστορίας αφού μας περιγράφει ακριβώς τα προτερήματα, τις ιδιαιτερότητες και τα μειονεκτήματα τους.

·    Η ιστορία διαδραματίζεται κατά την διάρκεια του πολέμου, απο την αρχή μέχρι το τέλος του.

·    Ο αφηγητής είναι δραματοποιημένος-ομοδιηγητικός και συμμετέχει στα γεγονότα. Επίσης μέσα στο κείμενο υπάρχει και εγκιβωτισμένη αφήγηση, δηλαδή υπάρχουν μία ή  περισσότερες μικρές ιστορίες μέσα σε μια μεγαλύτερη με περισσότερα στοιχεία.

·    Το κείμενο έχει στοιχεία προφορικότητας. Ο αφηγητής μιλάει με απλό και καθημερινό λεξιλόγιο.

·    Αυτό το βιβλίο μας δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τον ρατσισμό αλλά και τον φασισμό και το πως μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ένα άτομο. Αυτό το βιβλίο μπορεί να επιδράσει θετικά στη ζωή μου επειδή θα μου δημιουργεί στο μυαλό την εξής φράση <<Δεν πρέπει να φερθώ ποτέ με άσχημα σε ανθρώπους, να μην είμαι ρατσίστρια και φασίστρια και να μην έχω προκαταλήψεις>>.

·    Γενικά ήταν ένα πολύ καλό βιβλίο με απλό και κατανοητό λεξιλόγιο που διευκολύνει τον αναγνώστη. Γίνεται εύκολα κατανοητό και έχει σημεία που σου προκαλούν προσμονή για να δεις τι θα γίνει μετά.