Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς

Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς

Μια αγγελία για αλληλογραφία σε ένα περιοδικό γίνεται η αφορμή για τη δημιουργία μιας ζεστής φιλίας ανάμεσα σε δύο δεκαπεντάχρονα κορίτσια που ανήκουν σε δυο διαφορετικούς κόσμους: τη Βερόνικα, που έρχεται από την Αλβανία κουβαλώντας τις τραυματικές εμπειρίες του ξεριζωμού, και την Ελένη, κόρη αστικής αθηναϊκής οικογένειας, που κανένα πρόβλημα δε φαίνεται να σκιάζει τη ζωής της. Επί οχτώ ολόκληρους μήνες οι δυο φίλες αλληλογραφούν και εκμυστηρεύονται η μία στην άλλη τις ενδόμυχες σκέψεις και τα όνειρά τους. Περιγράφουν με χιούμορ τη ζωή τους στο σχολείο, σχολιάζουν τα όσα παράλογα συμβαίνουν γύρω τους, ερωτεύονται, απογοητεύονται, αλλά και ελπίζουν. Και ξαφνικά... Ξαφνικά όλα ανατρέπονται. Η γέφυρα επικοινωνίας που έχουν στήσει ανάμεσά τους κλονίζεται. Ένα μυστικό σκιάζει τη σχέση τους. Θα σταθεί άραγε αυτό αφορμή για να χαλάσει η φιλία τους;

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Mια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα

Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα 
Ξημέρωμα 28ης Οκτωβρίου 1940. Η Ρεβέκκα, μια νεαρή εβραιοπούλα, χάνει την πρώτη μέρα του πολέμου, εξαιτίας μιας αμυγδαλίτιδας, και παίρνει μια σημαντική απόφαση: να είναι παρούσα σε όλες τις μεγάλες στιγμές που έρχονται. Την εφηβεία της σημαδεύουν διάφορα γεγονότα, ευχάριστα και δυσάρεστα, συνθήματα και διαδηλώσεις, φιλίες και προδοσίες, νεανικά χτυποκάρδια, όνειρα και επώδυνοι αποχωρισμοί. Τα πρόσωπα που κινούνται γύρω από την ηρωίδα, η τραγική Ελένη-Εσθήρ, ο ξεπεσμένος γαιοκτήμονας Χριστόφορος, ο ιδεαλιστής Αντρίκος, ο δωσίλογος Εμμανουήλ, ο καπετάν Κόζιακας, ο τρυφερός και ταλαντούχος Κωνσταντίνος και πολλοί άλλοι, ζωντανεύουν την πιο σκληρή και συνάμα ηρωική εποχή της νεότερης ιστορίας μας, φέρνοντας στο προσκήνιο γεγονότα άγνωστα σε πολλούς. Ένα βιβλίο μυθοπλασίας που διατρέχει την Κατοχή, περιγράφοντας ταυτόχρονα το εσωτερικό ταξίδι της ηρωίδας προς την ενηλικίωση. Ένα βιβλίο που με την πλοκή του θα συναρπάσει και με την αλήθεια του θα συγκινήσει όχι μόνο τους έφηβους αλλά και τους ενήλικους αναγνώστες.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Πρώτη συνάντηση της ομάδας

Συγκροτήθηκε η φετινή ομάδα της Λέσχης Ανάγνωσης. Η επιλογή ήταν αρκετά δύσκολη μιας και το ενδιαφέρον για συμμετοχή  ήταν  μεγάλο.
Η ομάδα αποτελείται από 27 μαθητές ται των τριών τάξεων του σχολείου.
Στην πρώτη μας συνάντηση,γνωριστήκαμε, μιλήσαμε για τους κανόνες της λέσχης και κάναμε έναν σχεδιασμό δραστηριοτήτων.
Αποφασίσαμε να χωριστουμε σε δυο ομάδες που θα μελετήσουν βιβλία της Μαρούλας Κλιάφα.
Η πρώτη θα ασχοληθεί με το βιβλίο  "Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς" και η δεύτερη με το  βιβλίο"Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα"

Η Μαρούλα Κλιάφα μιλάει στο filomatheia.blogspot.com


Κυρία Κλιάφα, μπορείτε να μας περιγράψετε με λίγα λόγια την ζωή σας ξεκινώντας από τα παιδικά σας χρόνια;
Γεννήθηκα στην γειτονιά που λέγεται Βαρούσι. Το Βαρούσι, είναι η πιο παλαιά πόλη των Τρικάλων. Ήταν μια πολύ όμορφη γειτονιά. Εγώ ήμουν το πρώτο παιδί της οικογένειας Ιωάννη Μάτη ο οποίος αργότερα έγινε και Δήμαρχος Τρικκαίων. Ήμουν παιδί της κατοχής και όπως καταλαβαίνετε έζησα κατοχή, εμφύλιο και ως εκ τούτου, μιλάμε για πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Δύσκολες εποχές μας εμπλούτισαν συναισθηματικά και μας έκαναν ν’ αγαπάμε την ειρήνη. Αργότερα που συμμετείχα και στην χορωδία Τρικάλων, είχα καθηγήτρια την Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, η οποία μας έμαθε να αγαπάμε την κλασική μουσική. Γενικά, ήμουν πολύ ζωηρό κορίτσι και ήμουν πάντα ερωτευμένη. Όχι πολύ καλή μαθήτρια, κακή στα μαθηματικά μα πολύ καλή στα φιλολογικά. Στη συνέχεια, σπούδασα δημοσιογραφία και ύστερα παντρεύτηκα από έρωτα τον Κώστα Κλιάφα, με τον οποίο αποκτήσαμε δύο παιδιά.

Πότε και πως επιλέξατε το «μονοπάτι» της συγγραφής και τι πιστεύατε ότι θα σας προσέφερε;
Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα το 1974, καθώς είχα λάβει μέρος σ’ έναν διαγωνισμό για νέους συγγραφείς όπου και είχα βραβευθεί. Αυτό ήταν μια πολύ καλή ενίσχυση για μένα και μάλιστα εκείνη την περίοδο γνώρισα και τη Σαρρή, η οποία με πήγε στον Κέδρο (Εκδόσεις).
Δεν έβγαλα ποτέ πολλά χρήματα απ’ τα βιβλία. Πιο πολύ είναι η χαρά της δημιουργίας, καθώς όταν γράφω ένα βιβλίο ζω μαγικές στιγμές.


Ποιο παιδικό βιβλίο ήταν το αγαπημένο σας;
Ως παιδί, είχα την τύχη να έχω μια γιαγιά-παραμυθού και ως εκ τούτου γνώρισα πρώτα τη προφορική λογοτεχνία ακούγοντας για δράκους, νεράιδες, καλότχιες και φαντάσματα. Αυτό ενίσχυσε πάρα πολύ την φαντασία μου ως παιδί. Όσον αφορά το αγαπημένο μου βιβλίο, θα έλεγα πως ήταν «Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά».

Τι βιβλία προτείνετε στους λεγόμενους «βιβλιοφάγους»;
Το ζητούμενο είναι, τι βιβλία πρέπει να προτείνουμε στους μη βιβλιοφάγους, ώστε να γίνουν βιβλιοφάγοι. Προσωπικά θα πρότεινα βιβλία κοινωνικού περιεχομένου.

Πιστεύετε ότι τα βιβλία έχουν τη δύναμη να αλλάξουν την συμπεριφορά ενός ανθρώπου, απέναντι στο περιβάλλον για παράδειγμα;
Ναι το πιστεύω. Και γενικότερα η τέχνη έχει αυτή τη δύναμη να μας κάνει να δούμε τα πράγματα που μέχρι χθες δεν βλέπαμε, και φυσικά μας κάνει ν’ αλλάξουμε συμπεριφορές και στάσεις.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο άλλου συγγραφέα που θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;
Πολλά, πάρα πολλά. Ένα από αυτά είναι το «Μια Πέμπτη του Οκτώβρη», μιας Σουηδέζας που το έχω μεταφράσει και είναι εκδόσεις «Καστανιώτη». Επίσης, άλλο ένα βιβλίο που μου άρεσε πάρα πολύ και θα ήθελα να είχα γράψει εγώ (βέβαια να διευκρινίσω ότι μιλάω για εφηβικά βιβλία) είναι το «Τέρμα, εδώ κατεβαίνουν όλοι» μιας Γαλλίδας που ονομάζεται
Morgenstern και που μιλά για το χάσμα γενεών.

Πιστεύετε ότι τα βιβλία πρέπει να βασίζονται πάνω σε αληθινές ιστορίες ή σε φανταστικά σενάρια;
Εγώ ξεκινάω από κάτι πραγματικό και μετά απλώνω την φαντασία μου. Για παράδειγμα, έχω γράψει πρόσφατα ένα βιβλίο για τη βία στα σχολεία και ξεκίνησα από ένα πραγματικό περιστατικό. Στην πορεία, άφησα την φαντασία μου να δημιουργήσει την πλοκή της ιστορίας αυτού του βιβλίου. Σ’ αυτό το σημείο θα σας εκφράσω την αγωνία μου αι την ανησυχία μου για τη βία στα σχολεία η οποία πια έχει λάβει διαστάσεις «επιδημίας».

Ο Χάρι Πότερ είναι ένα πρόσφατο βιβλίο που έχει συναρπάσει κυρίως τις νεαρές ηλικίες. Ποια είναι η γνώμη σας για το περιεχόμενο του;
Έχω διαβάσει μόνο το πρώτο γιατί όποια βιβλία είναι σε σειρές, δεν με ενδιαφέρουν και πολύ. Έχει πάντως πολύ φαντασία και φυσικά δεν θα απέτρεπα να το διαβάσουν παιδιά. Για τα παιδιά που δεν διαβάζουν καθόλου, είναι μια ευκαιρία να κάνουν την αρχή διαβάζοντας τον Χάρι Πότερ. Πάντως για το συγκεκριμένο βιβλίο έχει βοηθήσει ιδιαίτερα και η διαφήμιση.

Τι γνώμη έχετε για το διαδίκτυο και για το ηλεκτρονικό βιβλίο;
Το ηλεκτρονικό βιβλίο εμένα δεν μου αρέσει. Έχω μάθει να πιάνω στα χέρια μου το μελάνι. Όσο για το διαδίκτυο είναι ένα επίτευγμα. Φτάνει να ξέρεις να κάνεις σωστή χρήση. Είναι μεν ένα πολύ καλό μέσο όπως η τηλεόραση, αλλά είναι και επικίνδυνο όταν δεν ξέρεις πώς να το χρησιμοποιείς.

Αν η παγκόσμια κοινότητα σας πρότεινε αν στείλετε ένα απ’ τα βιβλία σας σ’ έναν άλλο πλανήτη, ποιο θα ήταν αυτό;
Δεν μπορώ να διαλέξω. Είναι όλα «παιδιά» μου! Αν αναγκαζόμουν πάντως να το κάνω, το βιβλίο που θα έστελνα θα ήταν το «Από τον Σεϊφουλλάχ ως τον Τσιτσάνη».

Ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους;
Όταν ήμουν νέα και μου έδιναν συμβουλές, τις βαριόμουν πάρα πολύ. Θα σας πω όμως αυτό που έλεγα στα παιδιά μου. Δουλέψτε, δουλέψτε σκληρά γιατί χωρίς δουλειά, δε θα πετύχετε τους στόχους σας.

Αν θα συναντούσατε τον Θεό, τι θα του λέγατε;
Το Θεό...!!! Να μη μ’ αφήσει να ζήσω 100 χρόνια, για όσο θα είμαι ζωντανή να παραμείνω όρθια!

Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Μ’ αρέσει ν’ ακούω κλασική μουσική. Ακούω πάρα πολλές ώρες γιατί με ξεκουράζει. Και όταν γράφω επίσης μ’ αρέσει να ακούω κλασική μουσική. Αγαπώ βέβαια και την ενασχόλησή μου με το μουσείο.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο
Miro, γιατί κάνει παιδιάστικα σχέδια που μ’ αρέσουν πολύ!

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Συνήθιζα να έχω μια προκατάληψη για την Αμερική, πολύ μεγάλη θα έλεγα. Παρ’ όλα αυτά, την έχω επισκεφτεί τρεις φορές και έχω μαγευτεί. Όσον αφορά τώρα προορισμό με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, θα επέλεγα την Νορβηγία.

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Μετανιώνω ιδιαίτερα που όταν ήμουν νέα δεν δούλευα τόσο εντατικά όσο δουλεύω τώρα.

Ποια προσωπικότητα θεωρείτε σημαντική στον Ν. Τρικάλων;
Νομίζω πως ο Τσιτσάνης, ο Βίρβος, ο Καλδάρας ήταν πολύ αξιόλογα πρόσωπα. Κανείς πάντως απ’ την πολιτική.

Αν υποθέσουμε πως επισκεπτόσασταν το νησί των επιθυμιών, ποια θα ήταν η πρώτη σας επιθυμία;
Πολύ απλά, να έχω αυτά που έχω! Μου αρκεί….!

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Μικρό βιογραφικό της Μαρούλας Κλιάφα


Η Μαρούλα Κλιάφα γεννήθηκε το 1937 στα Τρίκαλα, όπου και ζει μόνιμα με την οικογένειά της. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και από το 1972 ασχολείται με τη λογοτεχνία, τη μελέτη της τοπικής ιστορίας, τη συλλογή λαϊκών παραμυθιών, παραδοσιακών παιχνιδιών και παλαιών φωτογραφιών. Τα μυθιστορήματά της για εφήβους έχουν κάνει πολλές επανεκδόσεις, δύο βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα ρωσικά και στα γερμανικά, ενώ αποσπάσματα των έργων της έχουν συμπεριληφθεί σε σχολικά βιβλία του δημοτικού σχολείου και στα "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" του γυμνασίου.
Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, τον Κύκλο Παιδικού Βιβλίου και τη Γυναικεία Συντροφιά. Το 2010 το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης της Σχολής Επιστημών του Ανθρώπου του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας της απένειμε τον τίτλο της επιτίμου διδάκτορος.


Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Νέα της Λέσχης

Καλή χρονιά από τη Λέσχη Ανάγνωσης του Γυμνασίου Καβασίλων
Η Λέσχη αρχίζει και φέτος  να οργανώνεται σιγά - σιγά .
Ανανεωμένη, με καινούργια μέλη – αναγνώστες και με συντονιστές την κ. Ελένη Γκουντρουμπή  φιλόλογο και τον κ. Βαγγέλη Αντωνόπουλο γεωπόνο, υπεύθυνο της σχολικής Βιβλιοθήκης.
Φέτος  θα διαβάσουμε και θα συζητήσουμε για την συγγραφέα  νεανικών βιβλίων κ. Μαρούλα Κλιάφα ( Υπάρχουν πέντε τίτλοι βιβλίων της στη σχολική βιβλιοθήκη).
Επικοινωνήσαμε  ήδη  μαζί της και με πολλή χαρά  αποδέχτηκε την πρόσκλησή μας να μας επισκεφτεί την άνοιξη.
Πολύ σύντομα θα υπάρχουν νεότερα….

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε...