Σ. Νικολαϊδου: "Πλανήτης Πρέσπα" ( Εντυπώσεις της Αντωνίας Π.)

"Πλανήτης Πρέσπα"

1. Η πρώτη εντύπωση

Ποία ήταν η αρχική σας εντύπωση για τον σκοπό του βιβλίου; Άλλαξε κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του;

Το βιβλίο "Πλανήτης Πρέσπα" είναι ένα μυθιστόρημα της συγγραφέως Μαρίας Νικολαϊδου. Το εξώφυλλο του βιβλίου αρχικά μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ακριβώς απεικόνιζε. Διαβάζοντας το βιβλίο κατάλαβα ότι αυτή η εικόνα απεικόνιζε το "χτενάκι" της βασίλισσας Ευδοκίας, το οποίο ανακάλυψε η αρχητέκτονας Ευδοκία κατά την διάρκεια μιας ανασκαφής στην Πρέσπα. Άπο τον τίτλο του βιβλίου ( Πλανήτης Πρέσπα) κατάλαβα άπο την αρχή οτι ένα μέρος του βιβλιου διαδραματίζεται στην Πρέσπα. Στην συνέχεια, διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, δεν μου κίνησε και πολύ το ενδιαφέρον. Αλλά κατόπιν, συνεχίζοντας να διαβάζω το βιβλίο, η πλοκη γινόταν όλο και πιο διασκεδαστική και ελκυστική κανοντάς με να θέλω με πολύ ζηλο να διαβάζω το βιβλίο μέχρι να μάθω το  τέλος του.

Το πιο αναπάντεχο απο όλα βέβαια είναι ο μικροσκοπικός αφηγητής, το πρόσωπο δηλαδή που αφηγείται την ιστορία και συνοδεύει την Ευδοκία σε κάθε της βήμα. Ο αφηγητής λοιπόν αυτός είναι ένα βακτήριο το οποίο κόλλησε στην αρχιτέκτονα Ευδοκία την πρώτη φορά που πήγε στην Πρέσπα για την ανασκαφή και απο τότε έχει γίνει πιστός ακόλουθος της. Με την παρέα ενός δεύτερου βακτηρίου το οποίο γνωρίζει κατά την άφηξη του στο σπίτι της Ευδοκίας- όπου ανάμεσα στα δύο βακτήρια θα υπάρξει ένας μεγάλος έρωτας που θα προκαλέσει γέλιο στον αναγνώστη κατά την διάρκεια της ανάγνωσης, προσπαθούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο να βοηθήσουν την Ευδοκία στην αποστολή που της έδωσε η αγαπημένη της γιαγιά και να εξιχνιάσει το μυστήριο.

2. Η πλοκή

Τα γεγονότα παρουσιάζονται σε χρονολογική σειρά ;

Τα γεγονότα δεν παρουσιάζονται σε χρονολογική σειρά. Συχνά η συγγραφέας  κάνει κάποιες αναδρομές στο παρελθόν, αναφέρει γεγονότα και μας δίνει πληροφορίες για το παρελθόν και για την ζωή της βασίλισσας Ευδοκίας, όπως και άλλα σημαντικά γεγονότα της εποχής τα οποία θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμετην ιστορία και θα βοηθήσουν και την αρχιτέκτονα Ευδοκία να λύσει το μυστήριο.

Ποιά είναι εκέινα τα στοιχεία που προκαλούν αγωνία και προσμονή κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης; Σε ποιο σημείο βρίσκεται, γίνεται, η κορύφωση της ιστορίας; (η πιο έντονη στιγμή, το σημείο με το μεγαλύτερο συναισθηματικό ενδιαφέρον;)

Το βιβλίο απο την αρχή έως το τέλος προκαλεί αγωνία. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο μυστήριο - ίσως καλύτερα περισσότερο μυστήριο απο τότε που Ευδοκία βρίσκει το χτενάκι της βασίλισσας Ευδοκίας. Διαβάζοντας το βιβλίο, το μυστίριο ξετυλίγεται αργά και βασανιστικά, διότι ενώ βιάζεσαι να μάθεις τι θα γίνει στο τέλος, η συγγραφέας, χρησιμοποιεί επιβράδυνση σε πολλά σημεία κάνοντας το στοιχείο της προσμονής και της ανυπομονησίας πιο έντονο για τον αναγνώστη.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, υπάρχουν πολλές στιγμές με έντονο συναισθηματικό ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα σε εκείνη που η αρχαιολόγος Ευδοκία, μετά απο πολλά χρόνια επιστρέφει στην Πρέσπα και βρίσκει τον Αντώνη - τον αγαπημένο της που τόσα χρόνια είχε στο μυαλό της. Τότε η Ευδοκία καλείται να φέρει εις πέρας το τελευταίο στάδιο της αποστολής που η αγαπημένη της γιαγιά της είχε αναθέσει. Να λύσει τα μάγια που τόσα χρόνια έδεναν την οικογένεια τους ρίχνοντας την πλεξίδα της γιαγιάς μέσα στην λίμνη με την βοήθεια του Αντώνη.

Το τέλος του βιβλίου ήταν απροσδόκητο; Μείνατε ευχαριστημένοι απ' το τέλος του; Μπορείτε να δώσετε ένα ενελλακτικό τέλος;

Το τέλος του βιβλίου βρίσκει την αρχαιολόγο Ευδοκία, μετά απο καιρό πάλι στην Πρέσπα και μαζί της βρίσκεται ο παλιός της φίλος και ο αγαπημένος της έως τώρα Αντώνης. Βρίσκεται εκεί γιατί είχε επιτέλους έρθει η ώρα να εκτελέσει την αποστολή που η γιαγιά της της είχε αναθέσει πριν μερικά χρόνια. Η τελική "αποστολή" είναι να πετάξει η Ευδοκεία την πλεξίδα της γιαγιάς της μέσα στην λίμνη για να λυθούν τα μάγια.

Το τέλος δεν είναι απροσδόκητο, διότι η συγγραφέας είχε φροντίσει να μας προιδεάσει πιο πριν για το πως θα λυνόταν τα μάγια, όταν μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, η Ευδοκία ανοίγει το κουτί με τα αντικείμενα που της είχε αφήσει (τα λικέρ που είχε η ίδια φτιάξει, την πλεξίδα που έπρεπε να ρίξει στην λίμνη κ.α.) δίαβασε το γράμμα όπου της αποκαλυπτονταν το πως θα τελειώσει όλη αυτή η περιπέτεια.

3. Οι χαρακτήρες

Ο πρωταγωνιστής είναι ένας ή περισσότεροι;

Η πρωταγωνίστρια σε αυτό το βιβλίο είναι μία. Είναι η Ευδοκεία, μια νέα αρχαιολόγος που προσπαθεί με τα στοιχεία, που η γιαγιά της, της έδωσε πριν πεθάνει να εξιχνιάσει ένα μεγάλο μυστήριο που  ξεκινάει απο τα πολύ παλιά χρόνια και δεσμέυει την οικογένεια της. Βέβαια σε όλο αυτό δεν είναι μόνη της, Έχει την βοήθεια των κοντινών της ανθρώπων που την νοιάζονται και των δύο ξεκαρδιστικών βακτηρίων (τα οποία είναι και αφηγητές της ιστορίας).

Ποια είναι τα βασικά γνωρίσματα των χαρακτήρων της ιστορίας; Ο συγγραφέας θέλει να μας κάνει να τους συμπαθήσουμε ή να τους δούμε με κριτικό μάτι;

Η συγγραφέας,  μας περιγράφει πρωτόγνωρους χαρακτήρες, μάγισσες, βασιλιάδες και όλα αυτά τα μπλέκει με μοναδικό και εξαιρετικό τρόπο με την τότε πραγματικότητα.

Περιγράφει διαφορετικούς χαρακτήρες. Την Ευδοκεία, που είναι και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, προσπαθεί να μας κάνει να σχηματίσουμε αρχικά μια καλή γνώμη για εκείνη περιγράφοντας την ως όμορφη, έξυπνη, ευρηματική, γλυκιά, καλή, συναισθηματική.

Βέβαια, υπάρχουν και χαρακτήρες, όπως η μάγισσα και η βασίλισσα Ευδοκεία, που θέλει να μας κάνει να τους δούμε με κριτικό ματί και αφήνει σε εμάς τον σχηματισμό άποψης.

4. Το σκηνικό

Που διαδραματίζεται η ιστορία; (Τόπος, χρόνος, ιστορική περίοδος...)

Η ιστορία διαδραματίζεται στο παρόν και στο μέλλον. Στο παρόν ζει η αρχαιολόγος Ευδοοκεία και στο παρελθόν η βασίλισσα Ευδοκία, της οποίας την ιστορία ψάχνει η Ευδοκία του παρόντος, δηλαδή η αρχαιολόγος.

Ο τόπος που διαδραματίζεται κυρίως η ιστορία είναι η Πρέσπα. Αλλά και στο παρελθόν στο παλάτι της βασίλισσας Ευδοκίας.

Γενικότερα η ιστορία διαδραματίζεται σε πολλά μέρη και σε κυρίως εποχές.

5. Ο Τρόπος αφήγησης

Ο συγγραφέας αφηγείται στο πρώτο ή στο τρίτο πρώσοπο;

Η αφηγήτρια κ. Νικολαϊδου αφηγήται στο τρίτο πρόσωπο, δεν είναι η πρωταγωνίστρια και δεν παίρνει μέρος στην ιστορία.

6. Το στυλ γραφής του συγγράφεα

Πώς θα περιγράφατε την επιλογή των λέξεων και της γλώσσας γενικά, που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στην αφήγηση του;

Η συγγραφέας μιλάει με αρκετά δύσκολο λεξιλόγιο και αρκετές φορές χρησιμοποιεί λατινικούς χαρακτήρες.

Η αφήγηση του κειμένου έχει μία ιδιαιτερότητα. Υπάρχει μια εγκιβωτισμένη ιστορία μέσα στην κύρια ιστορία.

Οι χαρακτήρες στο κείμενο δίνοντε με την δραματική μέθοδο, δηλαδή με όσα λένε και κάνουν οι πρωταγωνιστές οι οποίοι είναι ελάχιστοι. Επείσης ελάχιστοι είναι οι χαρακτηρησμοί απο την συγγραφέα (π.χ. καλός, κακός, έξυπνος). Τέλος το λεξιλόγιο είναι πλούσιο με λέξεις επιλεγμένες και ιδιωματικές. Ο αφηγητής είναι τριτοπρόσωπος - τριτοπρόσωπη αφήγηση, ετεροδιηγητικός συγγραφέας. Επίσης υπάρχει και διάλογος που δίνει ζωντάνια στο κείμενο.

7. Η Προσωπική σας άποψη

Tι μάθατε απο αυτό το βιβλίο που θα μπορούσε  να επιδράσει θετικά στη ζωή σας; Σας μετέδωσε κάποια μηνύματα;

Αυτό το βιβλίο, όταν μας μιλάει για το παρελθόν και για την βασίλισσα Ευδοκία, μας δείχνει πόσο κοντά μπορούν να είναι δύο ερωτευμένοι άνθρωποι και να είναι μαζί και στην ζωή και στον θάνατο, στον πόλεμο και στην ειρήνη. Πως μπορούν μαζί να τα ξεπερνούν όλα παλ' όλες τις δυσκολίες που θα φέρει η ζωή για να τους δοκιμάσει.

Απο την άλλη πλευρά, επείσης μας μιλάει για μια αγάπη, αυτή του κύριου Αντώνη και της νέας, με δίψα για ζωή Ευδοκίας, οι οποίοι ακόμα και μετά απο 20 χρόνια που είχαν να συναντηθούν ήταν ακόμα ερωτευμένοι.

Αυτό το βιβλίο, πα' όλη την περιπέτεια και όλες τις δυσκολίες που καταφέρνουν με δυσκολία να ξεπεράσουν οι ήρωες, μας μιλάει και για την αγάπη, την θέληση, την πίστη και την φροντίδα των ανθρώπων.

Είναι ένα βιβλίο που δύσκολα κανείς αντιλαμβάνεται τι θέλει να περάσει στον αναγνώστη. Μέσα απο υπερφυσικές έννοιες, περίεργα γεγονότα και δύσκολες καταστάσεις καταφέρνει να μας περάσει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για την ζωή!

Αν θα έπρεπε να γράψετε μια κριτική για το έργο αυτό , τι θα γράφατε για να ενθαρρύνετε ή να αποθαρρύνετε κόσμο να το διαβάσει;

To μυθιστόρημα αυτό είναι πολύ καλό. Σιγουρά το προτείνω σε παιδια από 14-15 χρονών και πάνω, διότι το λεξιλόγιο είναι πλούσιο και δύσκολο. Επείσης μερικές φορές στις αναδρομές στο παρελθόν χάνεται το νόημα εάν δεν είσαι πλήρως συγκεντρωμένος στην ανάγνωση του.

Είναι ένα μυθιστόρημα που το νόημα του κρύβεται βαθιά μέσα στις λέξεις. Το μήνυμα του δεν γίνετε εύκολα αντιληπτό απο τον αναγνώστη ίσως γιατί έτσι το επέλεξε η συγγραφέας.