Μέτωπο στον καθρέφτη (Αθανασία Κ.)

1)      Αρχικά πίστεψα ότι το βιβλίο ήταν πολύ φιλοσοφικό, αλλά στην συνέχεια παρατήρησα ότι το περιεχόμενο του είναι στοχαστικό και δίνει ένα δίδαγμα. Δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα με το βιβλίο, αντίθετα ανυπομονούσα για την συνέχεια.

2)      Ο χρόνος δεν παίζει ρόλο στο βιβλίο αφού ο αφηγητής δεν αναφέρει τα γεγονότα σε χρονολογική σειρά. Ο αφηγητής χρησιμοποιεί αναδρομές στο παρελθόν επεκτείνοντας την αγωνία μας. Πιστεύω ότι ο αφηγητής σχόλια για να προκαλέσει την προσμονή μας. Το σημείο που βρίσκεται η κορύφωση είναι όταν η Άννα βρίσκει τα χαρτιά που αποδεικνύουν την αιτία φυγής του πατέρα της. Υπάρχουν συγκρούσεις ιδιαίτερα στο μυαλό των χαρακτήρων. Η Άννα τα βάζει με τον εαυτό της, λόγω της χαμηλής της αυτοεκτίμησης. Επίσης, συγκρούεται με την οικογένειά της και τους φίλους της. Οι συγκρούσεις στο τέλος λύνονται κα όλα πάνε καλά. Έμεινα ευχαριστημένη από το τέλος αν και δεν ήταν απροσδόκητο. Επίσης, θα ήθελα να υπάρχουν περισσότερα μελλοντικά γεγονότα.

3)      Οι χαρακτήρες δεν είναι φανταστικοί. Ο συγγραφέας μας ωθεί στον προβληματισμό και όχι στην κριτική. Θέλει να ταυτιστούμε με τους χαρακτήρες και να τους συμπαθήσουμε.

4)      Η ιστορία διαδραματίζεται στην Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι του 2001.

5)      Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί κυρίως πρώτο πρόσωπο διότι μιλάει η Κρύστα και προσθέτει διάλογο. Σχολιάζει σε τρίτο πρόσωπο.

6)      Ο συγγραφέας έχει κάνει πολύ σωστή επιλογή των λέξεων και των εκφράσεων, γιατί είναι πολύ κατανοητή, χωρίς να χρησιμοποιεί δύσκολο λεξιλόγιο.

7)      Ο τίτλος είναι πολύ εύστοχος και δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει τι πρόκειται να διαβάσει. Είναι ένα υπέροχο και διδακτικό βιβλίο που κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί με τον πρωταγωνιστή.