Μέτωπο στον καθρέφτη (Κλειώ Μ.)

1)      Ναι, άλλαξε. Η Άννα, ένα κορίτσι ευαίσθητο, που είχε απογοητευτεί από την οικογένειά της και τις φίλες της. Τελικά με τα προβλήματα  που είχε, έγινε βουλιμική. Στην αρχή πίστευα πως δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την σοβαρή αρρώστια. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου, κατάλαβα πως η οικογένεια της συγκεκριμένα ο παππούς της και η φίλη της, την στήριξαν και το τέλος δεν ήταν αυτό που είχα φανταστεί.

2)      Ο χρόνος παίζει καθοριστικό ρόλο και τα γεγονότα παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά. Ξεκινάει από την αρχή του Ιούνη, που σταματάνε τα σχολεία και καταλήγει στις 7 Ιουλίου, στην ημέρα της Άννας.

3)      Τα στοιχεία που προκαλούν αγωνία κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης είναι εκείνα στα οποία η μάνα, Πέρσα, βρίσκεται στο νοσοκομείο για δεύτερη φορά μετά το ατύχημα της Άννας περιμένοντας την απάντησή της μετά από τον καυγά τους στην πρώτη συνάντηση. Επίσης αγωνία φαίνεται να έχει και πάλι η Πέρσα, στη σκηνή που η Άννα είχε αργήσει να γυρίσει σπίτι, όπου είχε αναστατωθεί πολύ και έφτασε σε σημείο να την αναζητήσει στους δρόμους. Τέλος προσμονή παρατηρείται από όλους τους χαρακτήρες της ιστορίας, στο αεροδρόμιο που περιμένουν τον Τρύφωνα, ο οποίος είχε εξαφανιστεί για ένα μήνα αφήνοντας πίσω μόνο ένα γράμμα. Η κορύφωση της ιστορίας γίνεται όταν η Άννα πέφτει στην αγκαλιά του Τρύφωνα κλαίγοντας μετά από τόσο καιρό.

4)      Στο έργο υπάρχουν πολλές συγκρούσεις. Αυτές γίνονται ανάμεσα στην Άννα και σε ολόκληρη την οικογένειά της, στον παππού Πανάγο, στον αδερφό της Παναγιώτη, στην μητέρα της, στον πατέρα της αλλά και στις φίλες της Κρύστα και Στέφη. Στον έρωτά της Άγγελο και τέλος μεταξύ της Άννας και του ίδιου της του εαυτού.

5)      Λύθηκαν όλες οι συγκρούσεις. Το τέλος ήταν ευχάριστο μιας και η Άννα ξεπέρασε την αρρώστιά της, βρέθηκε με τον μπαμπά της και πέρασε τα καλύτερα της γενέθλια με όλους τους αγαπημένους φίλους και συγγενείς της. Αν θα μπορούσα να έδινα ένα άλλο τέλος, όπως είπα και στην αρχή δεν θα το έκανα αίσιο. Αντιθέτως θα έλεγα πως η Άννα δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει την βουλιμία. Η κατάσταση της θα προχωρούσε και δυστυχώς δεν θα προλάβαινε να συναντήσει τον μπαμπά της, ο οποίος όμως θα πήγαινε να την βρει αυτός, σε λίγο καιρό μιας και ο ίδιος ήταν σε προχωρημένη κατάσταση.

6)      Οι βασικοί χαρακτήρες του έργου είναι η Άννα, ο παππούς Πανάγος, η μάνα Πέρσα, ο πατέρας Τρύφωνας, οι φίλες Κρύστα και Στέφη, ο έρωτάς της Άγγελος, η παιδοψυχολόγος Κορίνα, η μητέρα της Κρύστας, η νοσοκόμα Τατιάνα, ο αδερφός της Παναγιώτης και ο δικηγόρος Θ.Πετρόπουλος. Ο συγγραφέας θέλει να ,ας κάνει να τους συμπαθήσουμε χρησιμοποιώντας κάποια επίθετα όπως: η καημένη, ο υπομονετικός, και παράλληλα κάποιες αντιθέσεις όπως: ζωηρός αλλά και ευγενικός.

7)      Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια περιοχή της Χαλκιδικής ένα μήνα πριν τα γενέθλια της Άννας όπου συνέβη το ατύχημά της και όλες οι ειδήσεις που έμαθε . Στο τέλος κάνει μία αναφορά στο εξοχικό τους στην Καλικράτεια για τα γενέθλια.

8)      Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι πολύ απλή και κατανοητή. Δεν χρησιμοποιεί δυσνόητες λέξεις έτσι ώστε να μπορούμε να καταλάβουμε το μήνυμα που θέλει να μας περάσει.

9)      Το θέμα συνεχίζεται με τον τίτλο του βιβλίου, διότι η Άννα θα πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να βρει την αυτοεκτίμηση της έτσι ώστε να ξεφύγει από το πρόβλημά της.

10)   Από αυτό το βιβλίο, το μήνυμα που πήρα το οποίο θα μπορούσε να επιδράσει θετικά στη ζωή μου είναι να πιστεύω στον εαυτό μου, δηλαδή να έχω αυτοεκτίμηση. Επίσης, όταν έχω κάποια προβλήματα να τα αντιμετωπίζω ψύχραιμα και κυρίως να παίρνω γνώμες και συμβουλές από την οικογένειά μου.

11)   Αν θα μπορούσα να γράψω μία κριτική για το βιβλίο θα ενθάρρυνα τους  αναγνώστες να το διαβάσουν λέγοντας πως παρουσιάζει μια σοβαρή ιστορία που αναφέρεται σε ένα έφηβο κορίτσι, το οποίο είναι αρχικά ψυχολογικά άρρωστο και αυτό επιδεινώνεται στην υγεία της. Θα συνιστούσα να το διαβάσουν οι γονείς των εφήβων αλλά και οι έφηβοι γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να συμβεί στον καθένα.